Klop, klop! Klop, klop! Al dagen had hij een benig klopgeluid gehoord achter één van de tegels van de wand. Maar achter welke? Er waren er duizenden in dit deel van het paleis. Maar zie! Eén van de tegels brak open en in het ontstane gat werd een hoofd zichtbaar. Dat hoofd nu behoorde toe aan de aanspreker Slamath. 'Ik zeg u de dood aan van Sterbmann Gamal!', sprak hij, nogal officieel. Maar Gamal zat toen al ontzield in zijn stoel. Hij was zojuist gestorven.
Het beroep van aanspreker was ooit ook in onze contreien heel bekend. De aanspreker kondigde het overlijden aan van een kennis of familielid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten