330. Museumkost

Dick Bruna, de hier geportretteerde kunstenaar, beschouwen velen als één van de grootste ontwerpers van de 20 eeuw. Terecht. Zijn werk is het waard door een museum te worden opgediend. Het oog eet museumkost van de smakelijke soort. Dat valt helaas niet te zeggen van de bagger waarop de sneue klimaatfanaten ons tracteren. Dus bij deze: een dringend verzoek om beschaafder actie te voeren. Leg bijvoorbeeld, wanneer je je echt niet beheersen kunt, een winterwortel neer bij een tekening van Nijntje. Zodra je met smurrie gaat werken -- smeer het in je haar. Misschien daarna even uitspoelen? Zie maar.

Tijdens een korte ontmoeting in zijn atelier heb ik Dick Bruna eens gevraagd, of het aldoor tekenen van Nijntje niet ging vervelen. "Nee hoor, het is nu eenmaal mijn wereldje", zei hij. Een perfect antwoord: glashelder, beknopt. Zoals zijn tekeningen zelf zijn.

Overigens was in het werkvertrek van Dick Bruna geen computer aanwezig. Een goede ontwerper hoeft niet weg te kruipen achter een monitor.

329. Gratis monster (3)

De handschoenen zijn tegenwoordig ook niet meer wat ze geweest zijn! Kleine monsters zijn het die een zelfstandig monsterleven willen leiden! En wat erger is: de handen doen mee! Die handen van mij trillen en beven op onhandige momenten als woeste beesten in een hok. Wat blijkt? Hun baas heeft de ziekte van Parkinson. Goed, kan er ook nog wel bij! Kom maar op met die L-dopa! Negentig pillen per maand slechts, dus drie per dag.

Het papiermonster is van het Agave-label, van het onvolprezen merk Hahnemühle. De kwaliteit is uitstekend. 

328. Gratis monster (2)

Je zal maar een verf-addict zijn! Je moet voortdurend scoren om een beetje kleur in het bestaan te houden. Gelukkig gaat dat meestal goed. Maar bij een bad trip slaan de stoppen door. Jawel, dan vliegt er ergens een steen door de ruiten! Vooral met rooie verf gaat het gauw mis. Dan krijg je een waas voor je ogen. Blauw is ok, weet je wel, blauw geeft je peace, man! Maar gezond wordt het natuurlijk nooit.

Ook dit vel papier werd uw blogger gratis verstrekt, zie voor bijzonderheden de vorige post nummer 327.

327. Gratis monster (1)

Mijn verf-- en tekenspullenboer heeft de sympathieke gewoonte om bij elke zending een monster mee te sturen van papier, potlood en andere materialen. Bovenstaand voorbeeld ontving ik als een blanco vel aquarelpapier van het label Artistico. Uitstekend materiaal, mijn dank hiervoor! De fraaie A van het lettermerk inspireerde mij direct tot deze kunstzinnige Alligator. Wie mij de naam van deze script (handgeschreven lettertype) kan noemen ben ik zeer erkentelijk. Hij, zij or whatever you are kan rekenen op een leuke attentie!

326. Roos met oor

Max Havelaar nog eens gelezen, het meesterwerk van Multatuli. Opnieuw gelachen om de boutades van Batavus Droogstoppel. Als er iemand is op wie ik niet wil lijken, dan is hij het wel. Neem nou die passage over het gedicht van Heine. Batavus gaat tekeer tegen de dichters, de sprookjesvertellers. Zij doen alsof rozen elkaar van alles toefluisteren. Denk je eens in, zegt Batavus, een roos die een oor heeft! Hoe lelijk moet dat zijn!