De wijzerslak stamt uit een eeuw, waarin de tijd trager verliep dan nu. De jachterige, digitale notatie der uren bestond niet, althans niet voor klokken. De uurwerken bewaarden hun band met de zonnewijzer en in de anatomie van dit wezentje komt dan ook het cyclische van de tijd nog tot uiting. Het leeft in oude klokken, heeft zich teruggetrokken in stervende pendules en zuigt daar op minuten als op ouderwetse jujubes. Is het schadelijk? Ach, als het zich in ons mensenhoofd heeft genesteld wel. Dat leidt tot digibetisme of kompjoeterfobie. Maar daar kun je honderd mee worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten