Het is vakantietijd en mijn woonplaats is uitgestorven. Het wordt bloedheet vandaag, graad of dertig. Iedereen naar het strand. Je vraagt je af, of er nog verdwaasden zijn die samenkomen om in een onfris ruikend kerkgebouw te luisteren naar een Sprookje uit den Bijbel. Ze zijn er! Wanneer de heilige Petrus af en toe de hemelsleutel omlaag smijt, dat stuk oud roest, is er nog altijd wel iemand om dat ding op te vangen. Mij niet gezien. Ik zou hem op norse toon vragen, of hij zijn rotzooi wilde oprapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten