225. De tijd

 

Wij jakkeren de tijd af, alsof het een renpaard is. Maar de tijd is zoveel meer. Het is een duif die op je schouder kan zitten koeren, het is een jonge hond die in het gras rolt van genot,  het is een vlinder die kan wegwaaien bij een windvlaag, een roofdier dat jou geruisloos volgt.
De tijd geniet niet veel respect. Het tijdelijke is efemeer, vluchtig. Ze wordt in de kunst weergegeven door z.g. vanitas-symbolen: kaarsen, klokken, boeken (!), schedels, zandlopers, zeepbellen etc. Maar vooruit, genoeg tijd verloren, klim op je knol en haal je deadlines!

224. Cave canem!

Ook vanavond mag u de deur weer niet uit zonder een hond. Over honden gesproken... Afgelopen week lazen we in het nieuws een ontroerend voorbeeld van trouw. Een turkse viervoeter heeft een week lang bij het ziekenhuis gewacht waarin zijn baas verpleegd werd. Ik weet zeker, dat onze lieve herder Marly tot hetzelfde in staat is.

Een leven zonder hond kan ik mij niet voorstellen. Wanneer ik nog tijd van leven had, zou ik een bloemlezing samenstellen over de hond in de westerse literatuur. Aan het begin staat natuurlijk Argos vermeld, de hond van Odysseus. Kafka's 'Forschungen eines Hundes' zou uiteraard ook niet ontbreken, evenmin als het magistrale slot van Vestijks 'De Kellner en de Levenden'. Vergeet Aesopus en Conan Doyle niet, en Tsjechov, Jack London en...

223. Meelwormen mogen!

(c) FS 2020)

Meelwormen: dat zijn geen virussen die per mail verspreid worden, maar uw nieuwe maaltijd. Het was afgelopen week in het nieuws, een kort berichtje: meelwormen mogen als voedsel worden beschouwd. Ze zijn geschikt voor menselijke consumptie. Jawel, insecten zijn gezond! De doorsnee kobold weet dat al duizenden jaren (zie ook 25 juni 2017). Sinds koboldenheugenis lokt hij de beestjes met een lampje en eet zijn buikje rond. 
Probeert u nou eens zo'n wormpje. Of liever een jaartje wachten tot ze in het kerstpakket zitten? 

222. Administratie

(c) FS 2021

Aan het eind van de doodlopende weg die leven heet, dienen we nog enige tijd te verrekenen met de Administrateur des Levens. We hebben verbruikt wat ons toekwam, ja meer dan dat. Hadden wij geen kanker? In verband daarmee dienen we hier nog wat dagen te voldoen. 's Kijken, dat komt neer op 500 dagen precies. En zo zijn we in een paar minuten minstens een jaar kwijt. Maar we hebben ook nog wat tegoed, een onbekend aantal dagen. Willen we die nog? Ja zeker. En met dat 'Ja zeker' duurt de onzekerheid voort. Je weet nog steeds niet hoeveel dagen je overhoudt.

De zwaluwman vliegt met klepperende vleugels weg. Nee, één zwaluw maakt nog geen sterven.

221. Het veroveren van dames

(c) FS 2020

In nummer 219 kwam het schaakspel ter sprake, en zijn relatie met de Dood in de film van Ingmar Bergman 'Het zevende zegel'. Die relatie is bij nader inzien vrij vaag. Een verwijzing naar de pestepidemie. De ridder mag blijven leven, zolang hij zich kan verdedigen op het schaakbord. In de film is het trouwens de ridder die de Dood uitdaagt. In mijn tekening is het de Dood die ons nodigt tot het spel. 
Voor mij persoonlijk bestaat de relatie tussen de Dood en het schaakspel hieruit, dat een Pion terugkeert als een wezen van een hogere orde wanneer hij de overkant bereikt (promotie). Zelf hoop ik ook, dat wij na ons sterven terugkeren als een wezen van een hogere orde. 
Een fijn en gezond 2021, beste kijklezers!