Wie wat dieper gaat graven in een boek, komt ongetwijfeld het typomanntje tegen. Soms duikt het ook vanzelf op, of worstelt zich omhoog uit het papier. Het verzorgt de belettering, en vooral ook de interpunctie in literaire teksten. Het is een echte kobold, en heeft dus van de mens afwijkende proporties, ik zou haast zeggen mooiere. Je hoort het ventje fluisteren in het ritselen van de bladzijden. Ach, de monstra diversa van deze wereld zijn talrijk als de zandkorrels der zeeën. Verdwijnt het typomannetje, dan sluiten de bladzijden zich weer vanzelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten