Zondag scheerdag. Vroeger was dat wel even anders, toen moest ik me elke dag scheren, maar na de chemo's en door de medicijnen is de baardgroei bijna verdwenen. Nu scheer ik me nog maar één of twee keer in de week. Jammer, het is een heerlijk verfissend karweitje waarvan kwast en mes meegenieten. Door water en schuim komen ze tot leven: als in een sprookje van Andersen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten