Deze tekening, een deel van een tweeluik met als titel Säkerhet, is 36 jaar geleden vervaardigd. Het is één van de laatste tekeningen die ik in de vorige eeuw nog handmatig heb gemaakt. Daarna kwam er een jarenlange periode van meer op design gerichte werkzaamheden (het ontwerpen van een logo is styleren, illustreren is detailleren); in die periode deed ook de computer zijn intrede. Dat heeft geduurd tot een jaar of drie geleden. Mijn handvaardigheid was gereduceerd tot practisch nul. In feite heb ik opnieuw handmatig moeten leren tekenen. Met tekenen op de computer is niks mis, maar voor de rest van mijn leven houd ik het liever bij een potlood, een potje inkt en een wat tubetjes verf.
Van kindsaf ben ik een groot bewonderaar geweest van het Säkerhet-logo, de Zwaluw. Ooit heb ik mij voorgenomen daarvan een tattoo te laten zetten. Bij mij is dat er niet van gekomen, maar mijn zoon in Ierland heeft zo'n prachtig zwaluwmerk op zijn huid staan. Body-art!
Hieronder ziet u mijn eigentijdse versie (2018) van de hoofdpersoon in dit minidrama.
Van kindsaf ben ik een groot bewonderaar geweest van het Säkerhet-logo, de Zwaluw. Ooit heb ik mij voorgenomen daarvan een tattoo te laten zetten. Bij mij is dat er niet van gekomen, maar mijn zoon in Ierland heeft zo'n prachtig zwaluwmerk op zijn huid staan. Body-art!
Hieronder ziet u mijn eigentijdse versie (2018) van de hoofdpersoon in dit minidrama.
Dit vallende ventje ziet er tóch vrolijker uit dan die van 36 jaar geleden....ondanks de somberheid van de lucht die hetzelfde is gebleven.
BeantwoordenVerwijderenEr gaat niks boven echte lijnen op echt papier! En je maakt weer echte kunstwerken ervan, net als voorheen!
BeantwoordenVerwijderen