Bloeiend maanzaad (2017)

Volle maan, het maanzaad bloeit. Een luchtkobold maakt een wandeling op aarde. Soms blijft hij even staan om met zijn tong een nachtinsect te plukken. Het leven is mooi!

Zwei Seelen wohnen, ach! in meiner Brust (2017)

Het afgebeelde wezen is ongetwijfeld een tweeling, geheel in lijn met de astrologie van juni. Tegelijk is dit wezen ieder mens, aangezien wij allen twee kanten hebben, twee zielen bezitten. Het citaat "Zwei Seelen wohnen, ach! in meiner Brust" is uit Goethes Faust, afkomstig van dezelfde auteur dus die een beroemd gedicht maakte over een ginkgoblad:

Dieses Baums Blatt, der von Osten 

Meinem Garten anvertraut,

Gibt geheimen Sinn zu kosten,

Wie's den Wissenden erbaut.

Ist es ein lebendig Wesen,

Das sich in sich selbst getrennt?

Sind es zwei, die sich erlesen,

Dasz man sie als Eines kennt?

Solche Frage zu erwidern,

Fand ich wohl den rechten Sinn:

Fühlst du nicht an meinen Liedern,

Dasz ich Eins und doppelt bin?

Het weerzien (2017)

Dit is een tekening uit de serie 'Het leven der Kobolden'. De serie is ontstaan uit bewondering voor de tekenkunst van Rien Poortvliet, met name zijn serie over de kabouter. Helaas is zijn werk nogal burgerlijk van inhoud, te biedermeier, te schattig. Poortvliet is een zeer vaardig tekenaar, maar beslist geen kunstenaar. Geef mij maar Marten Toonder, wiens kleine volkje een geheel eigen karakter bezit.
Het idee van deze tekening is gebaseerd op de gedachte dat alles wat op papier komt al bestond voordat het getekend werd, en slechts verhuist van deze zijde naar gene zijde.

De droom van de ornitholoog 1 (2017)

Soms ben je over een titel net zo tevreden als over de tekening zelf (alhoewel, echt tevreden over eigen producten ben je nooit). In dit geval aarzelde ik tussen bovenstaande titel en 'Baca Capitalis', oftewel 'Hoofdbes'. De gekozen titel heeft als voordeel ook, dat je hem aan meerdere tekeningen kunt geven...

de Scheurmaker (2016)

Dit voorbeeld uit Monstra diversa is gemodelleerd naar Repelsteeltje, het sprookje van Grimm (nummer 55), maar uitgebreid met het idee, dat het wezentje niet alleen zichzelf verscheurt, maar ook de grond waarop het staat, en uiteindelijk zijn hele Umwelt. Dat laatste idee hoop ik nog eens wat duidelijker te verbeelden.