260. De maanreis (10)

Op de serenade volgt stilte. In het rolluik zit geen beweging. Maar duizend kilometer daarvandaan is het een vrolijke boel. Als Manus door het venster binnenvalt, gaan de houten beentjes van de vloer. De staande klok legt z'n masker af en toont z'n echte gezicht. Nu kun je goed zien, dat de tijd en het licht met elkaar verwant zijn!

259. De maanreis (9)

De ene maanreis is de andere niet. In sommige nachten vliegen de messen je om de oren, in andere nachten struikel je over de serenades. Luister, horen we daar niet die gast van Les Croissants Criants? En is die zanger niet Sjaak Brul?

"Uw rolluik bleibt gesloten

voor dit vogelkijn.

Dat heeft het sehr verdroten,

het sterft van liefdespijn!

Ach, kon ik u besingen

de zoete honing van de maan,

ik hoefde niet bij ontij

hier buiten bleiben staan!"

258. De maanreis (8)

Onder een besterde hemel mag dr. Zalvia graag een ommetje maken. Dr. Zalvia is farmaceut in ruste. Nou ja, in ruste... Beweging neemt-ie genoeg! Alleen niet altijd op de goeie plaats, niet altijd op het goeie tijdstip. Dr. Zalvia doet aan slaapwandelen. Meestal in dakgoten, maar ook in verlaten ruïnes enzo. Manus houdt een oogje op hem. Als die ouwe baas zou struikelen, zouden alle zalfjes van zijn vroegere apotheek niet genoeg zijn om hem van z'n barsten en schrammen te genezen.

257. De maanreis (7)

Boris de Vogelverschrikker is een oude bekende van de maan. Hij heeft zo'n duizend krassers verjaagd. En dat alleen door zijn dreigende blikken. Door woest te flapperen met zijn vodden nog eens duizend. Da's niet niks. Onze Manus plaagt hem vaak met zijn chique hoed. U wilt weten, waar Boris staat? Tja, dat kan natuurlijk overal zijn, want Manus Maan komt immers overal, maar het is ergens in zuid Frankrijk. Eind 19e eeuw.

256. De maanreis (6)

Hoofdstuk 2

Intussen, oceanen verder, kuiert de maan kalmpjes over de golven van de Pacific. Kalmpjes? Ja, nog wel. Maar even later is dat veranderd! Een kluppie zwaardvissen wil een lolletje hebben. Maar om Manus te foppen moet je vroeger opstaan. Hij zet z'n baan een tandje hoger. 'Ach, stekelbaarsjes moeten er ook zijn', mompelt hij.