175. De handdruk (2020)

De grootste pauper had in het verleden nog altijd iets om weg te geven: zijn handdruk. Maar zal dat zo blijven? Door het Corona-virus staat dat gebaar nu op losse schroeven. Mij best. Hoeft van mij na het verdwijnen van de griep niet meer terug te komen. Hopelijk wordt het net zo iets als de handkus, iets raars van geëxalteerde types. En ja, dat gedoe met de handjes is natuurlijk niet erg hygiënisch, laten we welwezen.

174. Een stukje fruit (2020)

In deze tijden van ziekte en narigheid kan een stukje fruit geen kwaad. Maar kijk 'ns aan. Daar zit toch een vreemd wezentje in het geurig ooft. Ach, wat lacht dat microcefaaltje ons vriendelijk toe! Voorzichtig afplukken maar en de vrijheid schenken. Kom je later nog wel 's tegen in huis. Bijvoorbeeld 's nachts op de trap. Je hoort het ritselend lachen, het is kat en hond te vlug af!

173. Letter Dd (2018)

De vierde letter van Haileys alphabet is op de post gegaan naar Ierland (gekleurde versie). De tekst op de achterzijde luidt:
Hello Hailey, do you like donuts? I think you do. And dogs like them too. Look at that drips that fall in the grass. Well, I think, that donut will not become very old.
Greetings, opi

172. Quarantaine (2020)

Je leest vandaag de dag veel over quarantaine. De griep-angst slaat wereldwijd toe. Als ik dan toch in quarantaine moet, dan liever in bovenstaand chalet dan op een cruise-schip. En kijk, geïsoleerder dan die vogel in z'n kooi kun je niet wonen, lijkt mij. Hoewel... de vogelgriep loert natuurlijk ook nog!

De tekening zelf is geheel los ontstaan van het hedendaagse  wereldgedoe, maar een illustratie bij een 19e eeuwse Russische roman: Oblomov (van Gontsjarov). Het lezen waard, bijvoorbeeld als je in quarantaine zit.

171. Snorrenpommade (2020)

Regelmatig ontvang ik van mijn leverancier voor tekenmateriaal een gratis tube verf (die ik niet gebruik, want op oliebasis) of kleurpotloden waarmee ik nooit werk. Maar deze keer zat er een potlood bij dat me wel aansprak. Dus ik ermee tekenen, en kijk, daar kwam vanzelf een verhaal op papier, een soort sprookje over een gebroken spiegel waarvan de scherven een beeld bewaren uit het verleden. De scherf rust tegen een potje snorrenpommade en vormt daarmee, samen met een lucifer een klein stilleven. Zonderling, daar ga ik vaker mee werken!