160. De Archivaris (2019)

De laatste dagen van december ben je bezig met een evaluatie van het werk van het afgelopen jaar. Ik bekijk mijn tekeningen nog eens goed. Een derde kan blijven, een derde gaat weg en een derde moet overnieuw. De laatste is de categorie waaraan ik het meeste plezier beleef. De eerdere versie van de Archivaris bevredigde mij niet, deze is al heel wat beter. Maar ja, ik ben nu eenmaal een groot bewonderaar van Arcimboldo.

159. De Leporellobrothers 2 (2019)

Dit Leporelloboek (zie ook vorige post) is een alfabet. Mijn kleindochter leert lezen en schrijven, weliswaar met andere letters dan druletters, maar toch, de drukletters zijn de meest gebruikte letters in de schriftelijke communicatie. In deze eeuw van het keyboard komt het handschrift duidelijk op de tweede plaats. Je vraagt je bijna af, waarom kinderen nog schrijven leren.

158. De Leporellobrothers 1 (2019)

De laatste dagen heb ik met veel plezier gewerkt aan een Leporelloboek voor mijn kleindochter in Ierland. Een Leporelloboek is een harmonicaboek; de naam is afgeleid van Leporello, de knecht van Don Giovanni. De brave ziel noteerde daarin alle liefjes van zijn meester. Er stonden zo'n slordige 2000 namen in genoteerd. Ook in de opera van Mozart wordt van deze handige uitvinding gebruik gemaakt. 

157. Mr. Moon 2 (2019)

Het Schaduwbeest verslindt hem. Maar als hij bijna helemaal in die grote donkere muil verdwenen is, ontdekt Mr. Moon dat hij zèlf ook het Schaduwbeest kan opeten! En zo wordt hij weer dikker en gaat terug naar huis. De moraal van dit verhaal: laat je niet opeten, maar wees weerbaar.

156. Mr. Moon 1 (2019)

Al een poosje speel ik met het idee voor een kinderboek: Mr. Moon. Deze meneer wordt afwisselend dikker en dunner, voller en magerder. Wordt hij magerder dan gaat hij op zoek naar voedsel, en komt op een andere planeet. Daar woont het Schaduwbeest!