Genesis 2 (2018)

Ter aanvullng op mijn getekende post van 11 februari hierbij de schepping van een Adam, die op zijn beurt het Opperwezen schept. Dit zo voor de hand liggende feit wordt door geen enkele religie vemeld. Nee natuurlijk niet, omdat immers in dat geval de gehele kongsi der priesters en geestelijken kon opstappen.

De luchtreiziger (2018)

De verovering van het luchtruim is eeuwenlang een droom geweest van het mensdom. Zo niet van de kobolden, waarvan er, zoals u misschien weet, vier soorten bestaan, en wel volgens de klassieke indeling der elementen: aarde, water, vuur en lucht. De eerste drie soorten hebben totaal geen interesse in de lucht, de laatste soort, de luchtkobolden, evenmin. Want zeg nou zelf: hebt u interesse in het trottoir waarover u zich voortbeweegt?

Geboorte (2018)

Het is geen kerstkindje dat hier geboren wordt, en een kribje staat er ook niet klaar. Maar zo gaat het nu eenmaal bij de aardkobold: ze ontstaan in het hoofd van een andere kobold. (En misschien hebt u nu enig idee wat de tekenaar is.) Oja, die galg en die bliksem geven de sfeer aan, ze zijn geen must voor een succesvolle bevalling.

Genesis (2017)

Elke cultuur heeft zijn eigen scheppingsmythe. Maar één ding staat vast: de wereld wordt geschapen door een superwezen.  En zo komt in deze tekening de hele reut uit het oventje dat god stookt in zijn hersenpan. Maar ik besef, dat deze tekening onvolledig is. Want god moet weer verbeeld worden als een product van de mens. Dat is een mooi thema voor een nieuwe prent. Zie mijn post van 27 februari.

De potloodventer (2018)

Bij lieden van laag allooi wordt de term 'potloodventer' gebezigd voor seksueel geperverteerden. Bij beschaafdere wezens wordt er echter een respectabel beroep mee aangeduid, namelijk het uitventen van dat teken- en schrijfgerei.

Potlood en pen zijn het materiaal waarmee de tekenaar werkt. Zij inspireren mij, zoals in deze beide tekeningen, waarvan de onderste als titel heeft 'De vrucht van hun arbeid'.